Heel wat familiale ondernemingen worstelen met de zoektocht naar een evenwichtige structuur voor de symbiose tussen de actieve familianten en de externe managers.
In de eerste levensfase van het klassieke familiebedrijf wordt alle zeggenschap uitgeoefend door een gedelegeerd bestuurder die tevens ook aandeelhouder is. Naarmate het bedrijf groeit en naarmate er meer externen aangetrokken worden in directiefuncties, dringt een professionalisering van de beslissingsstructuren zich op. Het downsizen van de activiteiten tot niveaus die beheersbaar zijn voor de individuele familiale ondernemer is in deze snel evoluerende wereld geen optie. De overdracht van bevoegdheden aan derden (externe managers) is één van de meest delicate evenwichtsoefeningen in het bestaan van het familiebedrijf. Het welslagen ervan is van cruciaal belang voor de verdere positionering van het familiebedrijf.
